In mijn hele leven heb ik nog nooit tuinbonen gegeten. Mijn vader heeft er in de oorlog een fobie aan overgehouden. Grote natte dotten op je bord. En dit wetende kregen wij thuis dus nooit tuinbonen op het bord.
Te oud om te leren?
Je bent nooit te oud om te leren, ook zo’n oneliner die je vaak hoort. Maar goed, ik heb de test gedaan: tuinbonen in de grond en wachten maar. Ik heb vorig jaar gezien bij moestuinvrienden dat het mooie planten worden met luis met mooie bloemen en lange bonen.
We hebben het allemaal gekregen; een snel groeiende plant met mooie bloemen en toppen vol met zwarte luis. Daartussen groeien mooie grote bonen. En dan denk ik toch weer aan mijn vader. De bonen laat ik niet te groot worden, dus we oogsten een eerste maaltje.
Maar ja, het is meer schil dan boon, dus het zal vechten worden om de bonen.
Trots
Ze waren lekker, en wie weet zou hij trots op mij zijn als hij hoorde dat wij heerlijk tuinbonen hebben gegeten…..
Groeten,
