Wie over besdragende praat, begeeft zich op een terrein dat veelzijdig is, want besdragende struiken zijn er te kust en te keur. Daarom zullen we ons beperken tot eetbare bessen die voor ons smakelijk zijn en gebruikt kunnen worden voor allerlei recepten.

Eetbare bessen

We noemen deze in één woord aalbessen, welke we onderverdelen in zwarte, rode en witte bessen. Kruisbessen zullen we hier niet bij noemen en apart behandelen.

Bessenteelt wordt ook wel kleinfruitteelt genoemd en daarom heb ik deze als groenteteler ook maar onder ondergebracht in de groentetuin waar deze bessen ook bijna altijd te vinden zijn.

Zwarte bessen worden meer gekweekt voor het maken van diverse drankjes en jamsoorten. Rode bessen worden vaak rechtstreeks geconsumeerd en hebben ook als garnering een goede functie. Witte bessen zijn minder van smaak en dus minder populair, een voordeel van de witte bes is dat ook de vogels deze meer met rust laten.

De teelt en snoei

De teelt van eetbare bessen is niet zo moeilijk, alleen het snoeien vraagt wel wat kennis en inzicht. Daarom zullen we deze snoei eens gaan bekijken: Rode en witte bessen dragen bijna alleen meerjarige spoortjes (z.g kleine vruchttwijgjes). Na het opkweken tot ruim een meter hoogte, maken we er een luchtige struik van, zodat ook in het midden van de struik zonlicht kan doordringen. Als we dit weten, dan snoeien we dus ieder jaar wat oude takken weg, dit om de struik steeds verjonging te geven.

Verder zijn we zuinig op het oude hout want dit zijn vruchtdragende takken. Bij zwarte bessen is het omgekeerde het geval want deze geven vruchten op het jonge hout dat wil zeggen dat we direct na de oogst ongeveer half juli het oude hout weg snoeien, zodat de struik hetzelfde jaar nog jong vruchtdragend hout kan vormen.

Deze snoeimethode passen we ook bij de kruisbes toe, alhoewel deze dikwijls weinig snoeibehoefte heeft. Aalbessen houden van veel zon en een ruime plantafstand, van 125 cm bij 175 cm

Ziekten

Meeldauw is een veel voorkomende ziekte bij aalbessen. Om dit te voorkomen kunt u het beste bij aankoop van een nieuwe plant proberen zoveel mogelijk een resistent ras te krijgen. Kruisbessen zijn over het algemeen minder gevoelig voor ziekten als meeldauw, voor deze soort is een halfstam aan te bevelen.

Creatieve oplossingen

Heeft men maar weinig ruimte in de moestuin dan kunnen aalbessen goed gekweekt worden aan draad, de zogenaamde hagenteelt.

Om vogelschade te voorkomen is een net bijna niet te missen, maar toch als je nog ergens een plekje hebt dan geeft een rode of zwarte bessenstruik een grote toegevoegde waarde.

Een leuke anekdote op dit gebied is: Een jongetje vraag aan zijn vader:” Papa, Waarom zijn onze zwarte bessen rood?” Vader kijkt en zegt: “Dat komt jongen, omdat ze nog groen zijn”