Zowel humus als kalk worden in de tuin gebruikt ter verbetering van de bodem. Maar wat doet welke stof en wanneer kun je het beste voor kalk kiezen en wanneer kies je voor het gebruik van humus?

Kalk

Kalk heeft ook de eigenschap de grond minder zuur te maken: kalk maakt de pH waarde van de grond hoger. Kalkminnende planten zoals de vlinderstruik, buxus, clematis, druif, lavendel, seringen, gazongras en rozen groeien graag op een bodem met een hogere pH-waarde.

Naast het verwennen van kalkminnende planten kun je daardoor ook zuurminnende planten die niet gewenst zijn in de tuin, zoals bijvoorbeeld klaver en mos in het gazon, verdrijven. Wanneer er bijvoorbeeld klaver in het gazon groeit kan dat door een kalkgift verminderd worden doordat klaver het liefste gedijt op zure grond.

Wanneer er kalk in de tuin gestrooid wordt mag dit nooit gelijktijdig met koemest gebeuren; de stoffen breken gezamelijk andere belangrijke voedingsstoffen af. Het best kun je daarom een kalkmergel strooien, deze organische mest tast het minste andere voedingsstoffen aan. Met kalk moet je echter wel voorzichtig zijn, kalk heeft als eigenschap de aanwezige organische stoffen in de grond extra snel te verteren.

Tuinturf

In tegenstelling tot kalk maakt tuinturf de grond zuur. Er zijn veel plantensoorten die juist van een zure grond houden, bijvoorbeeld de familie van de Ericaceae. Daaronder vallen o.a. de heidesoorten, rhododendrons en azalea’s. Maar ook hortensia’s, skimmia’s, camelia en de meeste coniferen behoren tot de zuurminnende planten. Door rondom deze planten tuinturf door de bodem te verwerken zullen deze plantensoorten zich helemaal thuis voelen.

Humeuze grond

Humus is een organische meststof die veel gebruikt wordt als plantenvoeding voor bijvoorbeeld moestuingewassen. Tegelijkertijd maakt humus de grond luchtiger. Humeuze grond heeft daarnaast ook al een goede pH waarde van zichzelf.
Om een goede grondstructuur te behouden moet er wel regelmatig bijgemest worden. Zo moet de groentetuin ieder jaar worden voorzien van organische mest. Het beste is het om mest te gebruiken, die al wat ouder is. Deze moet meteen onder gewerkt worden anders gaan er waardevolle voedingsstoffen verloren. De mest moet niet te diep ondergespit worden omdat anders de wortels de voedingsstoffen niet op kunnen nemen.

Uitdroging

Grond die voldoende humus bevat bezit het vermogen om vocht vast te houden zodat de grond in droge tijden niet meteen uitdroogt. Bij veel regen kan het water zo makkelijk wegzakken zodat de grond niet verzuurt. Ook zorgt humus ervoor dat voedingsstoffen in de grond blijven klitten zodat ze niet met het regenwater wegspoelen. Dat is bij zandgrond wel het geval.

Daarentegen houdt zware klei voedingsstoffen en vocht wel vast. Echter de grond is zo stug en plakkerig (door de fijne slibdeeltjes) dat het water niet kan zakken en de grond in natte tijden veel te lang vochtig is. In droge tijden droogt de grond snel uit. Er komt een dikke korst op die het grondwater verhindert op te stijgen (door verdamping daarvan kunnen de wortels vocht opnemen). Door kalk te strooien en organische mest door de grond te werken (nooit tegelijkertijd) wordt de grond beter van structuur en makkelijker te bewerken.