Wanneer in mei de spierstruik bloeit, lijkt het als of hij met sneeuw bedekt is. Naast de witte bekende variant bestaan er nog vele andere soorten in paarse en roze tinten.
Van deze heestersoort zijn er voorjaars- en zomerbloeiers. Het gaat hier om een grote familie van winterharde spierstruiken die inheems zijn in verschillende gebieden van de aarde. Er zijn meer dan 80 soorten. Er is b.v. een Amerikaanse, een Noorse, een Chinese en een Japanse spierstruik. De Noorse soort bloeit twee weken eerder dan de Nederlandse Spiraea arguta en cantoniensis. Deze staan bekend om zijn mooie witte bloemen en bolvormige schermen. Er zijn bladverliezende en half groenblijvende soorten.
Naamgeving
(Spiraea cantoniensis en arguta)
Rosaceae – rozenfamilie
Het Latijnse woord spirea is afgeleid van het Griekse woord speira wat gevlochten net betekent. Waarschijnlijk heeft men vroeger de lange, gebogen afhangende takken voor vlechtwerk gebruikt.
Spierstruiken zijn geschikt om er een heg mee te maken.
- Spiraea bumalda ‘Anthony Waterer’ is een tot 60 cm hoge struik die meestal groepsgewijs in plantsoenen geplant wordt. Hij bloeit van juni tot september met roze schermen waarvan de bloempjes op heel kleine roosjes lijken. De lancetvormige bladeren hebben soms langs de kanten een witte veeg. De twijgen zijn gestreept. De roodachtige bast schilfert op oudere takken af.
- De Spiraea japonica ‘Golden Princess’ heeft helder geel blad en wordt slechts 40 cm hoog.
- Spiraea japonica ‘Shirobana’ bloeit met roze en witte bloemen en wordt 80 cm hoog.
- Spiraea douglasii x salicifolia heeft langwerpige roze pluimen die aan de top van lange stelen bloeien.
Enkele soorten
- Spiraea cantoniensis -inheems in China en Japan- werd in 1824 door de Nederlander Van Siebold bij ons ingevoerd.
- De struik is soms, afhankelijk van de wintertemperatuur, bladverliezend of half bladhoudend. Hij bloeit in mei met bijna bolvormige, hagelwitte schermen.
- De bladeren zijn aan de bovenzijde donkergroen, aan de onderzijde blauwgroen. De takken zijn bruinrood berijpt en gebogen.
- Spiraea thunbergii stamt uit het rotsachtige berggebied van Noord-China. Het is een sierlijke struik met lichtgroen blad
- Spiraea x arguta heeft witte afgeplatte bloemschermen die aan de top van de twijgen verschijnen. De struik kan 2.5 m hoog en breed worden.
- Spiraea x cinerea ‘Grefsheim’ werd gekweekt in de Grefsheim kwekerij in Noorwegen. De lancetvormige bladeren zijn aan de onderzijde zijdeachtig behaard.
Standplaats
Spierstruiken staan het liefst in de zon. Dit kan zowel op zand als op kalkhoudende bodem. De spierstruik cantoniensis houdt meer van een licht kleiige grond. Een uitzondering is Spiraea vanhouttei, die het ook in de schaduw goed doet.
Snoeien
Alle spierstruiksoorten worden na de bloei gesnoeid. De uitgebloeide bloemen moeten worden verwijderd. Uitdunningssnoei is ieder jaar noodzakelijk om de struik gezond en jong te houden. De spierstruik cantoniensis bloeit op tweejarig hout. Uitgebloeide stengels worden bij de grond af boven een zichtbaar oog afgeknipt. De jonge scheuten zullen in het jaar daarop bloeien. Men spreekt hier van een periodieke verjongingssnoei.
Vermeerderen
De Spierstruik kan door stekken vermeerderd worden.
Lees ook:
