Het moestuinieren is een populaire bezigheid de laatste jaren. Tuinieren in bakken, op een balkon, het dak van je huis en natuurlijk de meer traditionele moestuin. Heel veel mensen wroeten met hun vingers in de grond en hopen dat er dan iets eetbaars gaat groeien.
Ik ben er ook zo een! En raak ik dan in gesprek met mede ‘lotgenoten’ dan moet ik soms bekennen dat de moestuin die ik heb niet zo vreselijk groot is, in ieder geval kleiner dan ik zou willen. Ik moestuinier op 25 vierkante meter, da’s 5 x 5 meter. Dat lijkt inderdaad niet veel, maar je kan er nog heel wat op laten groeien. En probeer dat eens allemaal tegelijk op te eten!
Buitenkans
Maar goed, er deed zich vorige week de mogelijkheid voor om onze moestuin te verdubbelen qua grootte. Een ‘collega’ moest er mee stoppen, het ging helaas lichamelijk niet meer. En zo’n kans laat ik niet glippen. Een moestuin grenzend aan die van ons.
Het onkruid, dat inmiddels tot kniehoogte was gegroeid, hebben we eruit gewerkt. Even een avondje ‘boos maken’ en de nieuwe tuin is kaal en leeg. Alle andere overbodige en verrotte bakken, tuinkabouters, hekjes en rekjes liggen in de container, het onkruid in de groene bak.
Leeg is ook zo leeg
Het geeft een heerlijk gevoel, een hele lege en schone tuin. Maar dit seizoen duurt nog lang en er moet natuurlijk wel iets gaan groeien. Gelukkig heb ik nog meer dan voldoende voorgezaaide prei staan. Zoals de trouwe lezer weet, wacht ik nog steeds tot ze potlood dik zijn. En laten ze dat nou bijna zijn. Tijd voor weer een avondje actie, dan staat er tenminste iets op de tuin. Ik ben blij met mijn prei!
Groetjes,
Lees meer blogs van Michel: Zwakke broeder – Home Sweet home – Van alle markten thuis
